woensdag, mei 11, 2011

Saludo de أزيلال ! (Azilal, haut atlas)


omgeving nabij Azilal

السلام عليكم هيرمانو! بيجر؟ /Es salaam aleikum hermano ! Becher ? (/Gods zegen zij met je broeder!/ /Alles goed ?/). Waar zit je nu ? 

!بيجن الحمد لله /Biezjen, al-hamdiloelah !/ (/goed/, /godzijdank !/)
Ik zit nu in een gat dat Azila heet (ik moet bij deze naam steeds aan die gemene tovenaar van de smurfen denken, ik weet niet waarom). Ik heb een beetje een zijspoor door de bergen gekozen (‘haut atlas’ -gebergte) omdat ik lopen over de drukke nacional een beetje zat was.

Hou je het nog een beetje vol ?. je bent al een tijdje onderweg toch, als ik me niet vergis toch al weer zo’n (bijna) 10 maand !.

Ik merk dat ik aan het begin van de dag steeds vaker in een dipje zit : ik kom maar moeilijk op gang (begin steeds veel te laat met lopen, uur of 11, 12 ) wat niet zo handig is omdat het steeds warmer begint te worden. Eergisteren was het de hele dag 40 graden, gisteren ook, en vandaag begon de dag ook zo heet, maar kantelde het volledig : bewolkt, een opeens gingen alle hemelsluizen open en kwam het water met bakken naar beneden, en onweer ! Donnerwetter !! madre mia ! gelukkig zat ik net voor dat noodweer in het gat met de welluidende naam Azilal.

landschap, na Khenifra


dorpje, na Khenifra


groepje berbervrouwen in felle gewaden, luid trommelend + schrille kreten slakend! (een bruiloftje misschien?)

Wat ook raar is is dat ik de ene dag haast zonder moeite tegen de 50 km loop, en een dag zoals vandaag met moeite 25 km. Overigens was het vandaag (en gisteren) wel een vette bergetappe + gruwelijk heet, misschien heeft dat er wel mee te maken. Ik loop dan constant met dorst, en moet dan ook meer water meesjouwen (het is nogal desolaat/verlaten hier in de bergen) wat ook weer extra gewicht is.

stuwmeer, Ouaoumana

Het wordt moeilijker me steeds elke dag weer op te laden, misschien wel ook omdat ik alleen ben, maar ook de gedachte weer die zware ## tas ## te moeten sjouwen.... Al zit ik in een waanzinnige omgeving (zie eerste foto hierboven!) wat eigenlijk wel weer motiveert. Wat het ook leuk maakt is dat ik geen idee heb wat voor landschap ik kan verwachten. Ik sleep geen lectuur zoals een lonely planet mee (te zwaar!), dus elke bocht is eigenlijk een verrassing: de ene keer kurkdroog woestijnachtig, berglandschap, na een uurtje zit ik weer in bos met een riviertje, na 2 uur een enorme dam + stuwmeer, waanzinnig gewoon!. Af en toe van die bejaarde fransen in hun campertjes die me voorbij crossen, en natuurlijk luidtoeterende marrokkaanse homies!

Tja. Je kiest er zelf voor!. Je kan ook een 10 daagse reis naar Kreta boeken (of een of ander grieks eiland) en aan het strand gaan liggen (zoals hele volksstammen doen). Maar terug naar je epische tocht, heb je nog opzienbarende dingen meegemaakt?

Nou, ik kwam in het plaatsje Za-ech- cheïk, er was een markt, en een vette show van berbers te paard. Je moet je voorstellen dat ze in een tiental (naast elkaar) langzaam rijden, plots versnellen, en op het einde (een meter van waar ik zat, wist ik veel!) afremmen en synchroon hun musketten afschieten! Joder! Ik schrok me het aap-lazerus!. Maar wreed! In prachtige gewaden, en hun paarden getooid met allemaal toeters en bellen!

Vette berbercavalerie in start positie! (Za-ech- cheïk)




in galop! (Za-ech- cheïk)




Vette berbertent! ik dacht eerst dat die gasten een soort jury waren die de meest-synchroon-schietende-helden-te-paard moesten beoordelen. Bij navraag bleek dat het gewoon om thee-slurpende-homies ging die zaten te chillen (uiteraard zonder vrouwen natuurlijk), (Za-ech- cheïk)

Ik dacht eerst dat het Republikeinse Garde/ Rode Gardisten waren of zo (kan natuurlijk niet want het is hier een koninkrijk), maar het waren gewoon schietende berbers,doen ze hier op bruiloften ook.

Maar net toen ik het stadje Azilal binnenliep hoorde ik harde knallen, waren ze met dynamiet grond aan het losblazen, de stenen vlogen me om de oren!. En dat noodweer natuurlijk. Daarnaast zie je constant berbervrouwen met een zeis een soort gras afsnijden, als ik dan voorbij loop groeten ze me vriendelijk, soms roepen ze naar me dat ik moet komen, dan kan ik een kop thee krijgen. Die thee hier is echt geweldig, helpt prima tegen de dorst!.

Het is ook opvallend dat ik hier minder gestenigd wordt i.v.m. het Rif. Toch ook hier weer zo"n jongetje van een paar turven hoog dat een fles naar me gooit. Gelukkig wordt hij dan op zijn beurt corrigerend gestenigd door zijn vriendjes; dat is toch wel weer gerustellend!. Het blijft toch "Anstrengend " als ik tegen het eind van de dag uitgeput omringd wordt door zo"n troep kinderen. Ik denk dan aan mijn grote held "the Dogwhisper": "Just be assertive and dominant!, YOU must be the packleader!" .

Over honden gesproken, er zwerven hier hele troepen honden door de velden die in "packs" opereren. Ik heb al een paar keer moment meegemaakt dat zo"n troep om half twee in de nacht voor mijn tent is gaan balken; ze zijn alleen te schijterig om de tent in te komen. Ik geef ook geen sjoege - ik heb van die oordopjes in; van mij mag je zo hard brullen als je wil; ik hoor je toch niet of nauwelijks- en op een gegeven moment druipen de beestjes af.

herderin

landschap na cheïk




overal olijfproducentjes


camino voor Afourer




kamperen in een graanveld (Afourer)

Waar slaap je nou steeds? zit je nou steeds in 4 sterrenhotels?

Nee joh. Sterker, ik kampeer er naast haha (foto hierboven). In een hotelletje zitten is vaak niet eens mogelijk. Ik loop vaak tot het donker is,  ik ga dan naar een cafe, drink nog een qagwa-bil-hlieb of drie, en loop dan het dorp uit; ver buiten het bereik van prinsjes en ander tuig, en loop dan een of ander veld/ bos in en sla in een kwartier m'n tent op. Ik nuttig dan een Xoebs + Semek (zo'n rond brood met vis) en ga dan pitten.
 
Ik kampeer het liefst, al slaap ik iets minder goed dan in zo'n foendoeq (hotelletje). Mensen hebben al een paar keer me uitgenodigd, maar ik heb daar helemaal geen zin in: je wordt dan toch weer afhankelijk van anderen, nu kan ik gewoon doen waar ik zin in heb. Ze zijn hier helemaal niet beledigd als je hun aanbod afslaat, dat is ook wel chill. Het is hier echt een kampeerparadijs, vaak bomen, mooi groen.

Heel soms heb je zelfs een camping, dat is het meest ideale, ze koken dan voor me, en ik kan weer eens een douche nemen, das ook wel fijn!.
 
Afourer- Bin el Ouidane

lemen dorpie

... op de helling van deze berg!


vet burcht-achtig-lemen huis!
 

 

  lac de bin-ouidane
 

lac de bin-ouidane
 

lekker eten in een vette tent met allemaal kussens! ,bin-ouidane
 

barrage bin-ouidane
 

Lac de bin-ouidane
 

dorpsschooltje (azilal)
 

vette lemen burcht! (weg naar Azilal )
 

haut atlas (Azilal)
 

Azilal. Er waren nu wat minder homies op straat omdat het regende dat het goot!
 
 
 lemen-bakstenen-burcht , Azilal

Volgens een local werden tijdens de franse "ocupacion" dat soort burchten gebouwd door families met centen - zie foto hierboven-. Imposant om te zien!.

 toren van een lemen-bakstenen-burcht , Azilal

 ooievaar; Azilal

cactus; Azilal

Als je in zo'n stadje bent, verveel je je dan niet? Wat doe je dan?

Nee hoor, integendeel!. Ik hang dan net als de andere homies in het cafe en analyseer een arabisch artikel over ليونيل ميسي (Lionel Messi), of kreten van Al Jazeera.. Het analyseren van zo'n kranteartikeltje is enorm tijdrovend. Als ik het zat wordt loop ik een rondje door de troeperige Medinah.

 die kreten onder die leuke moslima analyseer ik dan! (Al Jazeera)


Nieuws over Libië (Al Jazeera). Ik weet nu ook wat 'raket' in het arabisch is. Altijd handig voor onderweg!.


... en het maken van nieuwe vrienden, lukt dat nog een beetje?

Nou, het aantal vreemde vogels dat aan mijn tafeltje komt zitten en een spervuur aan debiele vragen op me afvuurt is op de vingers van een hand te tellen. Als ik dan vriendelijk vraag of ze willen opdonderen doen ze dat ook wel. Maar het is (soms) ook gezellig wat met die homies te babbellen. Zoals vandaag, als ik uitrust bij een pompstation Afriquia en drie Qahwa bil Halib consumeer. Van de drie gasten kan er dan 1 redelijk frans en we babbelen dan wat over koetjes en kalfjes. Het maakt grote indruk als ik zeg dat ik uit Holanda  ben komen lopen, en we praten dan wat over de grote reiziger Ibn Battutah.

... dus je integratie in het mooie land Marrokko is gedoemd te mislukken?

haha, jawohl!. Maar als ik arabische tekstjes ontrafel vraag ik ook bijstand aan de ober, dus ik kom wel in contact met de locals toch?

Bueno pues, hasta la proxima insj allah!

4 opmerkingen:

  1. He JW
    Mooie foto's en leuk interview verhaal :)..
    Je broers en zus waren laatst bij mij in Rotterdam voor m'n verjaardag, in een Afrikaans restaurant, was erg gezellig!
    Doeg..!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha JW!
    Leuk om van je te horen! Woon je nu in rotterdam? of alleen verjaardagsfeestje?

    geen zin om stukkie mee te lopen? Ik heb straks in Mauritanie nog een waterdrager nodig haha..
    Het is daar overigens 48 graden, wreed eh? (http://www.wetter.de/wettervorhersage/214-59-10/wetter-tinteina.html)

    groetjes

    jw

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Jan-Willem,

    Was eens benieuwd hoe het met je gaat...
    Aan de mooie foto's te zien ben je in ieder geval een aantal ervaringen rijker. Mooi of minder mooi, maar uiteindelijk ben je toch blij dat je aan je (beetje) verslaving hebt toegegeven.
    Bedankt voor je kaarten, we verzamelen ze allemaal aan de muur. We wachten met smart op het moment dat de "verloren zoon" weer terugkeert ;)
    Grapje hoor, ik wens je nog heel veel wandelplezier!

    groetjes Lizanne (je schoonzus, officieus)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. eyyy lizanne

    Leuk van je te horen! Schoonzus officieus??? cool!!! Wanneer is de bruiloft?
    Geen zin stukkie mee te lopen door de sahara??

    groetjes
    JW

    BeantwoordenVerwijderen