Saludo desde .... Bozyazı [Turkya]!

... het kasteel van Anamur

		Kaart Turkije	Etappes

Op dit moment kampeer ik op een idyllisch strand op Bozyazı, ongeveer 15 kilometer van Anamur, het zuiden van Turkije. Stel je een kleine baai voor met op het strand palmbomen. De zee is kristalhelder en omzoomd door bergen bedekt met bossen.

Mijn eerste indruk van Turkije is een goede: naast de ontspannen sfeer zijn de mensen schoon en houden van tuinen, bomen, parken. De mens en zijn omgeving doen me erg denken aan Portugal: de mensen zien er wat mij betreft min of meer hetzelfde uit daarnaast laat men druiven groeien op dezelfde manier zoals Portugezen dat doen: tot in de hoogte, een soort druivendak ...

Na weer een behoorlijk rauwe tocht door de Negev woestijn [Israël] bereikte ik na zes dagen Haifa op een shabat wat betekent: tutto fermato [alles gesloten]. Na de Shabat volgde de Shvo'ot, een Joodse feestdag [50 dagen na de Pesach] waardoor de boot naar Mersin [Turkije] drie dagen later zou vertrekken. Het werd nog erger omdat de Israëlische havenautoriteiten het schip aan de ketting legden zodat ik een andere boot moest vinden.


... pauze, Arava valley- Ne'ot Smadar, Israel
 

... kamperen vlakbıj Kibbutz Ne'ot Smadar, Negev desert, Israel

... Nabatean fort Avdat op de oude specerij route Petra- Be'er Sheva- Gaza, Negev desert, Israel

... druiven in de Negev, voor Midreshet Ben Gurion

 ... 'Go out and hike the land!', hikers hut Midreshet Ben Gurion, Negev, Israel

... een eenvoudige doch voedzame maaltijd, hikers hut Midreshet Ben Gurion

Ik moest in totaal een week wachten, maar wat kan je doen?. Ik logeerde op een mooie plek in Haifa, de Port Inn. Een gezellige couzy plek met een keuken, aardige medereizigers aan wie ik over mijn reizen moest vertellen :).  

Ik heb vooral veel geslapen en ik ben begonnen Turks te leren!. Gelukkig is het script min of meer hetzelfde als het 'onze' plus dat op het eerste gezicht het wel een beetje op het Duits lijkt: veel ü, ö letters in de woorden plus het feit dat Turks een "case" taal is [nominatief, accusatief, genitief, Dativ] zoals de naamvallen in het Duits.

... de Baha'i tempel, mt. Caramel, Haifa

... de Baha'i tempel, mt. Caramel, Haifa  

... Itamar en ik, mt. Caramel, Baha'i gardens, Haifa

... Haifa gezien vanaf mt. Caramel

... de RoRo boot, die ik deelde met twee andere passagiers

... mijn luxueuze hut!

 ... de RoRo boat, Haifa

 ... Haifa port

... the Baha'i tempel, Haıfa

Dicht bij de haven ıs Haifa heel Arabisch. De mensen zijn voornamelijk Arabische christenen niet moslims. Ik ontmoette mijn vriend Itamar die ik in Oeganda had ontmoet en woont in de buurt van Haifa [Tivon]. Hij gaf me een city tour op mt. Karamel en liet me de tempel van de Bahá'í met zijn prachtige tuinen zien. Volgens Itamar zegt het Bahá'í geloof dat op een dag de Messias zal terugkeren en geboren worden uıt een man (!). 

Probleem: niemand weet wie het zal zijn dus iedere Bahá'í man loopt met die typerende broek / rok' achtıge broek. Het ziet het er uit als een mandje om op te vangen wat misschien op een dag zal vallen. Ik maak deze religie niet belachelijk maar reproduceer slechts wat Itamar me vertelde. Deze religie is hot aangezien de pelgrims en masse in enorme touringcars en van over de hele wereld worden aangevoerd.

Anyway hier in Turkije is haast elke man en ook de vrouwen gekleed in dezelfde stijl [de vrouwen hebben bloemetjes op hun karakteristieke pantalon] zodat ik eigenlijk niet weet of ik Itamar moet geloven of niet  :).

Hamdoelılah'i op dezelfde dag dat ik te horen kreeg dat het Turkse Sisa schip aan de ketting werd gelegd had ik meteen een kaartje [met de Israëlische reder Rosenfeld Shipping] voor Cyprus. Het was wel twee keer zo duur [250 Euro enkele reis Haifa-Limassol Cyprus] maar de boot ging dezelfde dag en het hebben van mijn eigen hut en drie maaltijden per dag maakte de steek in mijn fınanciele hart wat dragelijker!.

 ... zicht op de haven van Limassol, zuid Cyprus

 ... grieks orthodoxe kerk op de weg Limassol- Lefkosia, zuid Cyprus

 ... Girne gate met 'el libertador de la nacion': Kemal Atatürk!, turks Lefkosia, noord Cyprus

... mijn prive strandje, Girne, noord Cyprus

Een vreemd land is dat Cyprus eigenlijk: in tweeën gedeeld in een zuidelijk (Grieks) deel en een (noordelijk) Turks deel. Het zijn twee landen op een eiland als gevolg van de Turkse invasie van 1974. Het zuidelijke Griekse deel is onderdeel van Europa [het ziet er ook wat welvarender uit dan het noordelijke deel] terwijl het noordelijke deel Turks is maar geen deel van Turkije [in Turkije moest ik een visum voor Turkije kopen].

Het is verboden voor de eilandbewoners om het deel van het eiland waar ze niet wonen te bezoeken, maar die beperking geldt niet voor toeristen. Op Noord-Cyprus zie je overal standbeelden van de Turkse held Kemal Atatürk maar Noord-Cyprus is een onafhankelijk land [in theorie dan]. Nogal verwarrend toch?.

Ik heb niet zoveel van dit eiland gezien omdat ik het doorkruist heb van zuid naar noord, hongerend om het beloofde land Turkije te bereiken. Een interessant aspect zag ik op het noordelijke deel van het eiland: alle kathedralen, kerken zijn omgezet (veranderd) in moskeeën.  

De architectuur is intact gelaten alleen een toren is toegevoegd zodat de Mouazzehin de beminde gelovigen  vijf keer per dag kan motiveren om te gaan bidden. Iets dergelijks hebben de Spaanse 'Reyes Catholicos' gedaan in Cordoba dat zij veroverden tijdens de reconquista [het bouwen van een kathedraal in een enorme moskee].

... Taçucu, zuid Turkije

... kamperen op het strand op de weg naar Antalya

 ... kustlijn Taçucu- Anamur, zuid Turkıje

 ... Atatürk zegt: dit land was turks, is turks en zal altijd turks blijven. [was ondertekend: K. Atatürk]
[İS] WAT [DE] GELUKKIGE TURK ZEGT

... zicht vanuit mijn huidige 'beach cave', Bozyazı 

Ik kampeer nu bijna een week op hetzelfde strand. Afgezien van dat het lijkt op het paradijs is de gedachte verder te fietsen over een rauwe, bergachtige weg bij een gruwelijke hitte niet erg aantrekkelijk [momenteel stijgt de temperatuur dagelijks boven de dertig graden]. Het maakt me uiterst moeilijk deze heerlijcke plek te verlaten...

Zo nu en dan komen mensen naar me toe omdat ze nieuwsgierig zijn, maar nooit op een vervelende manier. In feite is het de eerste keer sinds Afrika en het Midden-Oosten dat ik mezelf niet hoef te verbergen als ik kampeer. Mensen brengen mij veel dingen [eten] en met een aantal van hen kan ik een basaal soort Engels spreken.

Maar eens zal ık toch echt weer verder moeten, naar Antalya [waar ık misschien de  Lycian trail ga lopen], Istanbul inşallah!.

... turkse woordjes stampen, aarchhhh