Saludo desde ... אילת [Eilat]!

... het `echte` Petra

		Kaart King`s Highway	Etappes

AH!. Eilat!. Je rondje-mini-midden-Oosten [Israel, Palestijnse gebieden, Jordanie] is voltooid!. Hoe gaat gaat het nu met je?

Goed hoor, ik ben alleen erg moe. Gecombineerd met de hier heerschende temperaturen [vandaag was het 37 graden [!] zorgt het er wel voor dat ik af en toe een beetje inkak. Maar het is heerlijk weer anoniem door het leven te kunnen gaan en niet de hele tijd toegeblerd te worden [of gestenigd te worden]...

 

 ... de [sponsachige] parodie op brood + jam

 ... lekkerrrr

Ik zie ook dat je geniet van de unieke Jordaanse keuken?.

Ja, zeg dat wel. Het was behalve een soort fast food dat ik in Petra eindelijk weer eens een fatsoenlijk bord kon eten! [en nog wel geproduceerd door een import- Egyptenaar! Hamdoelilah!].

Ik heb tijdens het lopen eigenlijk op een soort spons`achtige pannekoek geleefd, waar ik afwisselend vis en moerapa [jam] tussen deed. Op die manier kreeg ik het nog net door mijn strot, en met natuurlijk de qahwa halwa!.[mierzoete koffie].

En nu ... Petra!. Is je mini projectje [om binnen te komen zonder te dokken red.] nog gelukt?.

 ... de sneakroute into Petra!

 ... zicht op Petra, vanuit de achteringang

HA!. Ik had een beetje pech dat tijdens mijn `expeditie` er net een Peruaan gewoon verdwenen is in Petra!.

Verdwenen?.

Ja!. Bedouinen, Politie, parkrangers, iedereen was hem al vier dagen aan het zoeken. Ik scheen een beetje aan zijn signalement te voldoen dus ik ben door de politie alleen al vier keer ondervraagd.

Toen ik de achteruitgang aan het verkennen was werd ik tegengehouden door twee gemelijke Bedouinen [die parkrangers bleken te zijn]. Men vermoed dat de sloeber gewoon van een klif is gedonderd waardoor hij zoek is, naast dit trieste feit was het voor mij - die graag even low profile wilde blijven- ook behoorlijk vervelend!.

 ... het beginnetje van de `royal tombs` [Petra].

Maar aan de fotos te zien is het je toch gelukt?.

Ik had de enorme mazzel dat ik de drie- daagse ticket van een nederlandse touriste had gekregen [shukran Yrjan! :)].

Na de ontmoeting met mijn twee Bedouinvrienden kwam ik de volgende dag mega vroeg terug [half zeven!] en lukte het me het park binnen te sneaken [dacht ik]. Ik kon er precies twee uur van genieten voor ik wederom in mijn kraag werd gegrepen. Ik werd naar de ticket office gereden [helaas had ik mijn paspoort niet bij me] tesamen met drie Duitsers die hadden overnacht in een grot om zo een dagje mee te pikken.

Ik kneep em wel maar ik liet mijn wandelstok zien, en hield een vurig betoog over mijn epische reis en zag gaandeweg dat ze overtuigd werden. Sowieso kun je hier elk verhaal ophangen [mits het niet te fantastisch is], het komt vaak bij de locals niet eens op dat je soms een beetje jokt [zo slikken velen als ik op de beroemde vraag: `Mien wayn?' /van waar?/ antwoord: `Ana min el Ghind` /Ik ben Indier!/.

 ... royal tombs, necropolis, Petra

 

prachtige strakke lijnen, royal tombs, Petra

 

... Uiteindelijk gooide ik mijn eigen glazen in. Op het aanbod dat ze me terug wilden brengen naar dezelfde plek waar ik in de kraag werd gevat zei ik `nee`!. Ik moest zonodig lopen. Prima, tot ik bij de hoofdingang even mijn paspoort wilde laten zien!. Toen was ik het zat. Ik heb er even aan mogen ruiken, maar ben weggelopen, rugzak gepakt, en pleitos! [even buiten Petra werd ik nog tegengehouden door een contingent operette politie dat opzoek was naar een `Colombiaan`].

 ... amphitheater, Petra

 ... graftombes, necropolis Petra

Ach, ik kom wel een keer terug [met het israelische Peki-van-mijn-leven en als ik 65 ben, in zo`n vette touringcar tesamen met een kudde 65 plussers. Misschien krijg ik dan wel seniorenkorting!].

 ... pauze ...

 ... de afdaling naar Wadi Araba

... En toen de afdaling naar de Wadi Araba [de vallei die Israel en Jordanie met elkaar delen]. Hoe was dat?.

Tja. Ik maakte vanuit Petra een mooie etappe [35 km] maar maakte de fout een te lange pauze in een prachtige tuin, teveel in een dorpje te houden. Ik had gelijk het lokale knapendom/ adolescentjes om me heen, die zelfs de politie belden. Ik was bekaf, ze wilden dat ik meeging naar het bureau. Omdat ik zo moe was [ik was ook een beetje ziek, wat draaierig] was ik in het begin wat stug in de omgang, maar ze waren erg vriendelijk.

Ik kreeg Qahwa Helwa, mocht mee eten en mijn tent naast de barak opzetten [nadat ik bevraagd ben door politie speciaal voor mij uit Petra overgekomen]. Ach, als er iets is wat ik op deze trip heb geleerd is dat je nooit boos moet worden, of getergd moet reageren. Blijf kalm, beminnelijk, en het betaalt zich uit!.

Het was een afdaling in/ naar de woestijn, een enorme rauwe omgeving maar mooi!. Israel was dichtbij, een hek is er niet tussen de twee landen en af en toe had ik het idee zo het dadelbos aan de Israelische kant in te kunnen lopen.

 ... At Tariq Al Meluki [King`s Highway] uit Petra

Wadi Araba, GargAndal

 

Hoe deed je het met water en bevoorrading? Je hebt er toch uiteindelijk vijf dagen over gedaan [gerekend vanaf Petra] om het eindstation Aqaba/ Eilat te bereiken en zoveel plaatsjes waren er niet toch?.

Ik bleek ook nog op een weg te zitten die een enorme omweg maakte [plus dertig km = een extra dag] maar ik had gelukkig genoeg brood en Murapa [jam] ingeslagen. Ik kwam de hele tijd langs legercheckpoints en bij elk checkpoint moest ik khamsa daqiqa Urdani [vijf Jordaanse minuten] wachten want men wilde mij graag even natrekken.

Bij checkpoint nummer een werd ik door een hoge ondervraagd [twee sterren] die dacht dat ik een Israelische spion was maar gaandeweg ontspande en zijn karige Spaans [dat hij ooit op school had geleerd] op mij uittestte. Ik na een half uur: `Mumkin akhod djawazadi?` [mag ik mijn paspoort terug?]. Hij: `LA!` [njet!]. Na een uur: `Mumkin ana azhab?`. [Kan ik gaan?]. En hij na ander half uur met een overwinnaars glimlachje en in redelijk Engels: `now you go!`.

 ... kamperen [tussen politiepost en legerbasis] in de desert

 ... wadi Araba

 ... Aqaba, nog maar 90 km [zucht]

 ... voor Arisha

Bij checkpoint nummer vijf ging ik uit mezelf al naar hun betonnen torentje [alwaar men in paren van twee Israel in de gaten hield] en begon met de zin: `fy Qahwa Helwa?` [is er zoete koffie?] waarbij soldaat B van de balustrade blerde: FY! [Er is!].

Op gegeven moment voelde ik dat men mij zat werd. Dat gevoel werd sterker toen een soldaat mij verzocht nu op te krassen want de dag was nog lang!. Kijk! Dat zijn figuren naar mijn hart!.

Maar je was niet de hele tijd zo meegaand he?.

Tss, ik kwam maar niet vooruit!. Als je koffie verslaafd bent dan is de route door de wadi Arava een uitkomst!. Maar na een politie checkpoint [die mongool wilde werkelijk alles weten: de naam van mijn moeder, de landen die ik had bezocht, waar ik na Aqaba heen zou gaan, het hotel in Aqaba waar ik zou gaan logeren en noem maar op] werd ik het zat.

Na dit ordeal kwam er WEER een gecamoufleerde dwerg naar de weg gehold, of ik maar even mee wilde komen. Ik weigerde nu botweg en zei in het nederlands: `dikke doei met jou. Ga maar lekker bellen, ik wacht hier wel!`. En in de wrede zon, in het stof stak ik een sigaretje op en blerde na vijf minuten naar recruut nummer twee: `Gallas?!' [Genoeg?!]. Het was genoeg en ik kon gaan.

 ... Adjely! [mijn -bestofte- bisiklette]!

.. een weerzien met een oude vriend: appeldam!

En toen de Yitzak rabin bordercrossing!. Verliep dat een beetje soepel?.

De Jordanen lieten me niet naar de grenspost lopen!. Ik ben daar een uur vastgehouden onderwijl moest ik tandenknarsend toezien dat allerlei touristenbusjes en taxis zonder problemen doorreden.

Maar ze waren correct, boden me een glaasje water en sigaretten aan en floten waarderend toen ik vertelde dat ik vanaf Filistyne was komen lopen. Uiteindelijk mocht ik mee met zo`n ranzig rebellenpickupje dat me erheen reed.

De Israelische kant, wederom `bemand` door allerlei pekis!. Door een hele knappe werd ik enorm schofterig ondervraagd, maar wat geeft het?. Ik was allang blij na zo`n drie weken bijna geen [knappe] vrouwen te hebben gezien me weer een beetje in het walhalla te wanen :)

Ben je blij weer in Israel te zijn?

Om de waarheid te zeggen, ja. Ik zit in een heel tof hostel, het Arava hostel. Hier zijn vriendelijke mensen [was in Jordanie ook wel hoor], er is een keukentje, ik kan uitrusten en het is heerlijk weer anoniem over straat te bewegen. Ook kijk ik uit naar het verloop van de trip, of de overtocht naar Turkije gaat lukken!.

Listo gringo!. Hablamonos pues!.