... Tan-Tan? Cela ressemble assez autochtone! Le mot me rappelle de «tam-tam» ou quelque chose comme ca. Ca va la ville ?.
Oh, en fait comme la plupart des villes Marocaines, un peu salle, débraillé, des gens qui apportent leurs trucs sont affichés sur le trottoir de nombreux étals de rue, il y a des chevals / ânes, des voitures qui passent cahoteuse de ces gars qui passent toute la journée dans le café accrochés (comme moi haha) .... Et biensûr les femmes vêtues en robes colorées! Très africaine, il a l'air très cool!. Et bien sûr, beaucoup de véhicules tout terrain, des pickups du désert et des personnes avec un turban Touareg!.
Juist!. Zit je nu in de woestijn, met allemaal zandduinen en palmbomen, en kamelen en zo; of moet dat nog komen?
Tja; je zit hier eigenlijk tegen de grens van de woestijn aan. Het gebied dat ik de afgelopen drie dagen heb doorkruist is semi-aride dat wil zeggen woestijnachtige, kale heuvels, maar ook groenstrookjes waar de mensen nog van alles verbouwen, zoals mais, koren, cactussen ook en de 'huile d'olive', de speciale (dure!) olijvenolie van Agadir.
Ik heb wel kleine zandduinen, en ook kamelen gezien (zie fotos hieronder). De begroeiing qua bomen is haast verdwenen, wat betekent: de hele dag (minimaal) 8 uur sjouwen bij plus 30 graden zonder schaduw.
... oefenen met de الفروال الزرقاء (/'Farouel Azraq'/ blauwe tulband!)
Lukt het een beetje om in zo'n rauwe omgeving te lopen?. Zijn de afstanden nog redelijk te doen, of wordt het nu wel extreem?
Als je de foto hieronder bekijkt dan zie je dat het behoorlijk op maanlandschap begint te lijken. Het lukte me om etappes van 40 kms te lopen, maar ik moest voor 2 dagen 4 kilo water, 6 broden, 3 blikjes vis en een pot jam meeslepen omdat er niets was. Het gekke is dat water niet echt een probleem is: al op dag 1 toen ik mijn bivak onder zo'n olijvenstruik maakte ontdekte ik per toeval dat ik pal naast een waterdepot zat!. Ik wist toen nog niet zeker of je het kon drinken, en heb het gebruikt om te wassen, heerlijk als je na een lange dag moe, stoffig en vies bent!
... vlakte, Guelmim- Tan-Tan
... een herder en zijn 'live stock', Al Arbial
... Bivak onder een 'huile d'olive' struik [olijfolie struik] bij een waterdepot.
... nomaden in een soort circus-achtige tenten
Ik zag ook heel vaak van die tenten zoals hierboven, een keer ben ik erheen gelopen om om water te vragen. Er was een goser met een hele rits berber peki's in die prachtige kleurige gewaden. Hij was vriendelijk en vulde mijn waterfles, prima toch?. Daarnaast is er wel twee keer een auto gestopt om een 1,5 literfles met ater te geven, of dat men waterflessen uit rijdende auto`s in mijn richting gooide sociaal toch?!.
Nou, het was behoorlijk Anstrengend omdat er allemaal van dat zware verkeer, vrachtwagens, touringcars over gaat. Ook is het mentaal behoorlijk zwaar omdat het een kaarsrechte weg was (af en toe een bocht), zo'n auto haalt je dan in met grote snelheid en verdwijnt maar niet uit het zicht.
Daarnaast is er geen schaduw dus ik moest eigenlijk de hele dag continu lopen. Het is me overigens wel gelukt om ongeveer op het midden van de dag een struik; een verstopt boompje in zo'n Oued of een ruïne (muur geeft schaduw) te vinden. Een keer was er een épicèrie, één keer een dorpje met een heus café dat niet op de kaart stond en als een fata morgana opdoemde. Dat zijn dan de bonussen op een dag.
... ik als Toeareg
... Maanlandschap op/ naast de weg naar Tan-Tan
Dat ziet er behoorlijk desolaat uit!. Waar sliep je eigenlijk? Ik neem aan niet in gezellige gîtes waar ze het bier voor je koud hadden staan!.
Hou op!. Ach mi querida Espana!, met de 'Clara con lemon'! (= biertje gemixt met citroensap). Nee, het was hier sjouwen en een Oued vinden waar een voldoende grote struik was die voldoende beschutting gaf, of een groenstrookje met gras vinden is me ook een keer gelukt!. Ongekend! En ik heb twee keer naast zo'n waterdepot gekampeerd, dus dat was ook wel fijn. Helaas werd ik s'avonds plat gestoken door van die zandvliegjes, dus dat was iets minder.
Hoe kwam je er nou achter dat je dat water uit die waterdepots gewoon kon drinken?.
Nou, zo'n twintig kilometer voor Tan-Tan zat ik te schuilen achter een muurtje tegen de zon toen El Hamdaoui op de ezel voorbij kwam!. Typisch eigenlijk om iemand haast in de woestijn te zien met een shirt waarop Dirk Scheringa Bank en AZ staat. Hij sprak geen Frans maar in een mengsel van Frans en sjwia arabya (een beetje Arabisch) lukte het me hem te vragen of er niet ergens een waterdepot in de buurt zat. En ja, op een steenworp van waar ik zat was er notabene eentje, echt suf gewoon, maar ik was blij, want het was freaking heet en ik had dorst en niet veel meer water meer en ik moest nog 20 km!.
... Ga je dit nou doorzetten tot Laâyoune? Er komen nog (heb ik uit betrouwbare bron vernomen) vier wrede etappes waarbij je 50/40'ers moet lopen zonder iets er tussenin, dus je moet werkelijk alles meeslepen! (en daarnaast ook nog een aantal --wel 1-daagse-- behoorlijke etappes)...
Het wordt inderdaad steeds moeilijker om het mentaal op te brengen, er is de fysieke inspanning, de hitte, maar ook de eentonigheid, het zware verkeer wat de hele tijd voorbij raast, en het wordt moeilijker een acceptabele rustplek voor de nacht te vinden.
Goede nachtrust is belangrijk omdat je de dag erop weer zo'n grote etappe moet lopen. Eigenlijk is dit soort etappes / omgeving veel geschikter om te fietsen. Maar er is nog een ander aspect, mijn Marokko visum loopt af, en zo'n zware week met van die grote etappes zonder rust ertussen is nogal riskant en ook niet fijn lopen. Ik wilde naar de Canarische eilanden die praktisch tegenover Laâyoune liggen om zo mijn visum te verlengen, maar het is niet eens zeker of die boot nog gaat...
Ik moet dus wat dingetjes uitzoeken; en er is daarvoor gewoon te weinig tijd als ik te voet naar Laâyoune ga.
Dus....?
Mijn voettocht eindigt in Tan-Tan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten