Het is alweer dag 5 dat ik hier zit, in elk gat-van-enige-betekenis zit ik haast wel meerdere dagen, waanzinnig. Gisteren door een doolhofachtige soukh gedwaald, allemaal hutje-mutje op elkaar, modderige straatjes, ze hebben daar werkelijk alles. Het lijkt chaotisch, maar er is een voedsel-, gereedschap (hardware)-, kledij sectie. Het geheel lijkt heel veel op een soukh zoals in Marrakesh, Fes en ziet er middeleeuws uit. Maar het bruist van het leven, heel positief als je nagaat dat nog niet lang geleden hier een oorlog heeft gewoed tussen rebellen en leger.
straatje Bissau (het gras groeit uit het dak)
Ik zou zo wegkunnen, maar ik wil vanavond de CL Real- Zagreb zien, en misschien als ik geluk heb zenden ze Ajax ook uit.
mijn hotelkamer: 3 estrelas!
Ik zit momenteel in een soort afwerkplek waar kamertjes per uur worden verhuurd als je begrijpt wat ik bedoel, maar ik ben volgens mij de enigste gast. Het is er wel ok, al wordt standaard de stroom over de hele stad - behalve het "koloniale" gedeelte dat aggregaten heeft- vanaf 2200 afgesloten. Het blijft dan tot 0500 s'ochtends heel warm, muggen, geen zuchtje wind, maar ik ben gehard. Bovendien deden ze gisteren een aggregaat aan zodat mijn ventilator het wel tot 0200 deed, hèèèrlitssjjjj, je gaat door dit soort toestanden een ventilator waarderen haha.
... met een waanzinnig uitzicht!
Ik geloof dat ik zo'n beetje in het armste land van afrika zit, grote delen van de dag is er niet eens water. Je ziet overal een ton water staan om daarop voorbereid te zijn. Zelfs landen als Niger en Mauritanië staan nog boven Guinee Bissau v.w.b. BNP.
De stad kun je wederom in tweëen verdelen: een soort koloniaal- achtig vervallen gedeelte met brede gaten-straten, rijen geplante bomen, banken (die nauwelijks geld hebben), europees'achtige bars/ restaurants waar je op een stoel kan zitten en portugees'achtige maaltijden kan eten met portugees bier (alles lijken ze te importeren uit Portugal), en een gedeelte waar het klootjesvolk woont: de übergezellige soukh, de straten die bij een buitje in een modderpoel veranderen, Mauritaniërs die voor hun zaakje met een soort plastic theepot hun handen en gezicht wassen alvorens ze op een matje voor hun winkeltje op straat in gebed gaan, Chinezen die zelfs hier hun goedkope rotzooi verkopen.
Het is heerlijk hier te zijn, omdat de Bissauers je gewoon met rust laten en je niet de hele tijd toejoelen, of aanklampen. Ze kijken je wel aan, je blijft anders, maar het is een wereld van verschil met bijvoorbeeld de Gambiërs. HIer kun je gewoon de weg vragen, en leggen ze het je rustig uit, terwijl in the Gambia je zo'n figuur niet meer kwijtraakt, en die je bovendien heel ergens anders heenbrengt dan wat je had gevraagd (overkwam me in Banjul, die rare kwast bracht me naar zijn neef die een of andere ranzige camping runde). Ze zijn onwijs arm hier, maar ik vind de Bissauers mensen met stijl.
de megalomane ´arc-de-triomph´ (Banjul, the Gambia)
Ook hier heb je straatverkopers die je hun zooi willen slijten, maar als je beleefd zegt niet geinteresseerd te zijn gaan ze -na je gegroet te hebben- gewoon weg. Nee, als je het over een ECHTE bananenrepubliek hebt dan kun je daar zonder meer The Gambia onder scharen:
1. gezeur aan de grens, een ´beambte' (op mijn vraag of die vogel-met-zonnenbril-op-tennisschoenen-en-een-soort-hawaiihemd aan zich kon identificeren kwam hij met een I.D. van de schoonmaakster) die wel 5x zegt dat the Gambia een peaceful en een good, beautiful country is (hij zei het zo vaak dat ik achterdochtig begon te worden), maar mij en mijn spullen supergrondig onderzocht, volgens mij als ik het Capitol in Washington bezoek wordt ik minder grondig gefouilleerd,
2. een enorme ´arc-de-triomph´ achtige poort in de ´hoofdstad´ Banjul, waardoor alleen de president mag rijden, versierd met enorme kerstverlichting`achtige letters: 'HAPPY BIRTHDAY MR.PRESIDENT!',
3. op de 4-baansweg Banjul uit om de 10 meter een portret van diezelfde blozende weldoorvoedde kwast terwijl hij een soort rozenkrans betast (wat een goede moslim!),
4. het gevoel de hele tijd op eieren te moeten lopen omdat die debielen hun idiote trots hebben. Nee, geef mij Bissau maar hoor, het is niet allemaal perfekt, maar het funktioneert.
Eergisteren was ik in de haven, bij de ´Pidjiguiti´ pier vanwaar de boten, kanoa's naar de ´archipelo dos biajos´ vertrekken, een paradijsachtige eilandengroep pal voor Bissau. Er schijnen paradijsachtige stranden te zijn, maar ach, ik heb dat in het caribisch gebied zo vaak gezien, ik trek het sowieso niet echt de hele dag op een strand, ga me snel vervelen. Die ´Pidjiguiti´ pier was ook de plek waar in de jaren '50 van de vorige eeuw de politie in de koloniale tijd, 50 stakende dokwerkers doodschoot. Deze gebeurtenis was de aanleiding was voor de vrijheidsoorlog tegen de portugezen. Vlakbij is een vervallen portugees fort/kasteel dat nu een kazerne is.
Ik hoopte hier een visum voor nigeria te regelen, maar de 'high commissioner' is 15 dagen het land uit, en hij is de uitverkorene die visums verstrekt. Ik ga het gewoon weer in Conacry-Guinee (hoofdstad buurland) proberen. Ik ben hier langsgeweest bij de nederlandse consul, Jan van Maanen, die kantoor houdt in/ boven een supermarkt. Een heel aardige man, die heel behulpzaam was en een mooie ´letter of recommendation´ voor me in elkaar heeft gedraaid. Hij stuurde me naar een andere nederlander, Johannes, die in het hospitaal werkt. Johannes ging naar Bissau op een moment dat de rebellen Bissau omsingeld hadden. Je moet maar durven. Op mijn vraag of hij zomaar door rebellengebied kon reizen zei Johannes dat de rebellen hem lieten gaan: 'we zullen jou straks ook nodig hebben!'.
Ik vind het hier onwijs op Curaçao lijken, zelfs de taal lijkt erop. Zo heeft het ´criolo´ ook het woord ´papia´ (= praten), zoals het papiamentu! De mensen, de huisjes, net seru fortuna haha
Morgen -insj-allah- pak ik OF de boot naar de overkant (Enxudé) of ik fiets in oostelijke richting om de rivier heen naar Buba, de grens, en dan min of meer in een rechte lijn naar Conacry (de hoofdstad van het buurland Guinée).
Nou dat is mooi dan weet ik waar ik volgend jaar heen kan gaan: Bissau. Wat heerlijk dat de mensen je daar gewoon met rust laten. Zouden ze dat ook doen bij westerse vrouwen?
BeantwoordenVerwijderenIk ben zo benieuwd hoe het in Conakry is!!!
Groetjes Elianne
He JW, ik dacht dat je naar Niger wou ipv Nigeria? Apart dat de mensen toch zo verschillend zijn per land. Mooi om hoogte te krijgen van Guinea-B, toch een land waar je niet al te vaak wat van hoort. En zo te horen klinkt het paradijselijk aangenaam :). Als ze het handig aanpakken kunnen ze zo toeristen trekken toch? Ipv: we gaan naar Hawaii, is het: we gaan naar Guinea-Bissau, haha :) Nou succes met fietsen!
BeantwoordenVerwijderen